Τριχοειδής σωλήνας 304 σωλήνων ανοξείδωτου

Σύμφωνα με τον ορισμό σε GB/T20878-2007, το ανοξείδωτο είναι ένας χάλυβας με την αντίσταση σκουριάς και την αντίσταση διάβρωσης ως κύρια χαρακτηριστικά του, με μια περιεκτικότητα σε χρώμιο τουλάχιστον 10,5% και ένα μέγιστο της περιεκτικότητας σε 1,2% άνθρακα. Το ανοξείδωτο (ανοξείδωτο) είναι η σύντμηση του ανοξείδωτου και ανθεκτικού στα οξέα χάλυβα. Καλείται ανοξείδωτο που είναι ανθεκτικό στα αδύνατα διαβρωτικά μέσα όπως ο αέρας, ο ατμός, και το νερό, ή είναι ανοξείδωτο Ο χάλυβας διάβρωσης καλείται ανθεκτικό στα οξέα χάλυβα.

Λόγω της διαφοράς στη χημική σύνθεση των δύο, η αντίσταση διάβρωσής τους είναι διαφορετική. Το συνηθισμένο ανοξείδωτο δεν είναι γενικά ανθεκτικό στη χημική διάβρωση μέσων, ενώ ο ανθεκτικός στα οξέα χάλυβας είναι γενικά non-corrosive. Ο όρος «ανοξείδωτο» όχι μόνο αναφέρεται σε έναν ενιαίο τύπο ανοξείδωτου, αλλά και αναφέρει σε περισσότερους του ενός εκατό βιομηχανικά ανοξείδωτα. Κάθε ανοξείδωτο που αναπτύσσεται έχει τη καλή απόδοση στον ειδικό τομέα εφαρμογής του. Το κλειδί για την επιτυχία είναι να γίνει κατανοητός ο σκοπός πρώτα, και να καθοριστεί έπειτα ο σωστός βαθμός χάλυβα. Υπάρχουν συνήθως μόνο έξι τύποι χαλύβων σχετικοί με την εφαρμογή της οικοδόμησης κτηρίου. Όλοι περιέχουν το χρώμιο 17-22%, και οι καλύτεροι βαθμοί χάλυβα περιέχουν επίσης το νικέλιο. Η προσθήκη του μολυβδαίνιου μπορεί περαιτέρω να βελτιώσει την ατμοσφαιρική διάβρωση, ειδικά η αντίσταση διάβρωσης της χλωρίδιο-περιέχοντας ατμόσφαιρας.